راندمان جداسازی الف ستون تقطیر به طرق مختلف تحت تأثیر دما و فشار است. در اینجا اثرات اصلی دما و فشار بر عملکرد ستون تقطیر آورده شده است:

درجه حرارت:

تعادل بخار-مایع: دما به طور قابل توجهی بر تعادل بخار-مایع (VLE) اجزای جدا شده تأثیر می گذارد. دماهای بالاتر معمولاً به نفع فاز بخار است و باعث می‌شود که اجزای سبک‌تر راحت‌تر تبخیر شوند. دماهای پایین تر به نفع فاز مایع است که منجر به افزایش تراکم اجزای سنگین تر می شود. انتخاب مناسب دما در نقاط مختلف در امتداد ستون تقطیر برای دستیابی به جداسازی کارآمد بسیار مهم است.

ورودی گرما: ستون های تقطیر به انرژی ورودی به شکل گرما برای تبخیر خوراک و حفظ گرادیان دمای مورد نیاز در ستون نیاز دارند. راندمان انتقال حرارت در ستون بر راندمان جداسازی تأثیر می گذارد. گرمای ورودی ناکافی می تواند منجر به تبخیر ناکافی شود و در نتیجه راندمان جداسازی کاهش یابد، در حالی که گرمای بیش از حد می تواند باعث تخریب حرارتی یا واکنش های نامطلوب شود.

مصرف انرژی: دماهای بالاتر معمولاً به انرژی ورودی بیشتری برای گرمایش نیاز دارند که بر هزینه های عملیاتی کلی فرآیند تقطیر تأثیر می گذارد.

فشار:

تعادل بخار-مایع: فشار بر رابطه VLE اجزاء تأثیر می گذارد. افزایش فشار می تواند حلالیت اجزای خاصی را در فاز مایع افزایش دهد، به نفع فاز مایع و در نتیجه راندمان جداسازی آن اجزا بهبود یافته است. برعکس، کاهش فشار می تواند به نفع فاز بخار باشد و به جداسازی اجزای با نقطه جوش کمتر کمک کند.

ارتفاع ستون: فشار همچنین بر ارتفاع ستون تقطیر مورد نیاز برای دستیابی به راندمان جداسازی مطلوب تأثیر می گذارد. فشارهای بالاتر معمولاً به ستون‌های کوتاه‌تری نیاز دارند، در حالی که فشارهای پایین‌تر ممکن است به ستون‌های بلندتر نیاز داشته باشد.

مصرف انرژی: تغییرات فشار بر نیازهای انرژی فرآیند تقطیر، به ویژه در مورد وظایف جوش‌آور و کندانسور تأثیر می‌گذارد. فشارهای بالاتر اغلب به ورودی انرژی بیشتری نیاز دارند که منجر به افزایش هزینه های عملیاتی می شود.